- διάκοιλος
- ος , ον уст. полый, пустотелый
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
διάκοιλος
Смотреть что такое "διάκοιλος" в других словарях:
διάκοιλος — διάκοιλος, ον (Α) [κοίλος] εντελώς κούφιος … Dictionary of Greek
διάκοιλος — quite hollow masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκοιλον — διάκοιλος quite hollow masc/fem acc sg διάκοιλος quite hollow neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάκοιλοι — διάκοιλος quite hollow masc/fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοίλος — η, ο(ν) (AM κοῑλος, η, ον) 1. αυτός που το εσωτερικό του είναι κενό, ο κούφιος 2. (για σκεύος ή τόπο) αυτός που έχει βαθουλωμένη επιφάνεια σε κάποιο σημείο, αυτός που εισέχει, ο βαθουλός (α. «κοίλο κάτοπτρο» β. «κοίλο έδαφος») 3. το ουδ. ως ουσ.… … Dictionary of Greek
